Dag 517 Lichamelijke voeding en mezelf leren vertrouwen - de Zelfcorrigerende Toepassing (deel 2)
Wanneer en als ik mezelf realiseer niet hier te zijn in de fysieke realiteit maar 'daar' te zijn afgeleid in mijn geest als het denken 'dat ik over tijd ben' met eten - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik ergens in mijn geest op de achtergrond aan het backchatten ben. In plaats - stuur ik mezelf ten aanzien van ideeën over etenstijden en voer ik een idee gewoon uit dat ik heb over eten.
Wanneer en als ik mezelf realiseer deel te nemen in de polariteit van 'goed' en 'fout' van etenstijden, een vroeg vs laat - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe deel te nemen in de polariteiten van goed versus fout en vroeg versus laat omdat ik mezelf realiseer dat polariteiten strijd uitlokken in mijn hoofd. In plaats - laat ik mijn aandacht niet afleiden en ben ik hier in iedere ademhaling als wie ik ben.
Wanneer en als mezelf realiseer mijn geest te voeden door mezelf kwalijk te nemen dat ik te laat eet - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik mezelf niet stuur maar dat ik blijf denken dat ik vroeger moet eten. In plaats - geef ik mezelf de permissie te stoppen met denken en mijn woorden praktisch te leven en te luisteren naar mijn lichaam.
Wanneer en als ik realiseer mezelf niet te vertrouwen dat ik op tijd ga eten en/of drinken - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat deze ideeën gebaseerd zijn op herinneringen waarin ik mezelf verwaarloos door niet te eten en vergeet op tijd te eten. In plaats - beweeg ik mezelf om als praktisch gezond verstand actie te staan, solide en in zelfvertrouwen.
Wanneer en als ik realiseer mezelf te programmeren op basis van schaarste en daarom mezelf te trainen zo min mogelijk te eten voor de schaarste die komen gaat - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe steeds het idee van schaarste mee te laten spelen omdat ik me realiseer dat van mijn ouders/omgeving gekopieerd en gedupliceerd heb. In plaats - stop ik te vrezen dat iets er niet kan zijn wat mijn lichaam nodig heeft en laat ik het denken=angst als controle over mijn realiteit los.
Wanneer en als ik mezelf realiseer bang te zijn dat ik uitdroog en hierin vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet toegestaan en aanvaard heb te zien, realiseren en begrijpen dat ik dit vaak als kind gehoord heb en dat deze woorden gesproken werden in en als angst en dit dus een angst was van (één van) mijn ouders en niet van mij.
~~
Ik stel mezelf ten doel te zien, realiseren en begrijpen dat het lichaam zelf kan aangeven wanneer het eten/drinken wil.
Ik stel mezelf ten doel te zien, realiseren en begrijpen dat mijn geest afhankelijk is van mijn lichaam en op die manier de controle wil houden op de bronnen die het lichaam nodig heeft.
Reacties
Een reactie posten