Ik-boodschap
Omdat ik in mijn vorige blogpost een vermelding deed van een 'Ik-boodschap' en dit in komende blogposten mogelijk vaker ga doen, vertaalde ik een goede en uitgebreide Engelstalige beschrijving ervan op Wikipedia:
Een ik-boodschap of ik-verklaring in interpersoonlijke communicatie is een bekendmaking van de gevoelens, overtuigingen, waarden, enz. van de sprekende persoon, doorgaans uitgedrukt als een zin die begint met het woord 'ik' en in contrast staat met een 'jij-boodschap' of 'jij-verklaring', die vaak begint met het woord 'jij' en zich richt op de persoon waarmee gesproken wordt. Thomas Gordon bedacht de term 'Ik-boodschap' in de jaren zestig terwijl hij speltherapie met kinderen deed. Hij voegde het concept toe aan zijn boek voor ouders, P.E.T.: Parent Effectiveness Training (1970). [1] [2] Niet elke boodschap die begint met het woord 'ik' is een ik-boodschap.
Ik-boodschappen worden vaak gebruikt met de intentie assertief te zijn zonder de luisteraar in de verdediging te laten schieten door beschuldigingen te vermijden. Ze worden ook gebruikt om verantwoordelijkheid te nemen voor je gevoelens in plaats van te suggereren dat ze door een andere persoon zijn veroorzaakt. Een voorbeeld hiervan zou zijn te zeggen: "Ik loop echter achter op mijn werk omdat ik het financiële verslag nog niet heb" in plaats van: "je hebt het financiële verslag niet op tijd afgemaakt!" Dit laatste is een voorbeeld van een 'jij-boodschap'. [3]
Ik-boodschappen of ik-statements kunnen ook worden gebruikt bij opbouwende kritiek. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: ''Ik moest dat gedeelte van je artikel drie keer lezen voordat ik het begreep'' in plaats van ''Dit gedeelte is op een heel verwarrende manier geformuleerd'' of ''Je moet leren hoe je een paper duidelijker verwoord." De eerste opmerking laat de mogelijkheid open dat de fout bij de gever van de kritiek ligt. Volgens het Conflict Resolution Network zijn Ik-statements een gespreksopener voor geschillenbeslechting die kunnen worden gebruikt om aan te geven hoe je dingen ziet en hoe je wilt dat de dingen zijn, zonder verhitte taal te gebruiken. [4]
Hoewel de onderliggende grondgedachte en benadering van Ik-boodschappen in verschillende systemen vergelijkbaar is, zijn er zowel drieledige als vierledige modellen voor het construeren van Ik-boodschappen.
De eenvoudigste vorm, zoals vaak wordt onderwezen, is een enkele tweeledige zin:
1. Wanneer / als / toen je ... (objectieve gebeurtenis; 1e gebeurtenis),
2. voel ik ... (subjectief gevoel; 2e gebeurtenis).
Er moet worden gewaarschuwd dat 'wanneer je ...' gebaseerd moet zijn op een objectieve gebeurtenis en claims met betrekking tot intentie moeten worden vermeden. "Toen je zei dat mijn verjaardag in de verkeerde maand was, had ik het gevoel dat je niet om me geeft" heeft de voorkeur boven "Als je doet alsof je niet om mij en mijn verjaardag geeft ...". Hierdoor kunnen mensen praten om te focussen op gebeurtenissen en gevoelens als afzonderlijke gebeurtenissen, waardoor mensen hun gevoelens duidelijker kunnen uiten en helpt de eerste gebeurtenis te verduidelijken en een overeenstemming tussen partijen te bereiken.
Een drieledig model wordt voorgesteld door de Family & Consumer Sciences van de University van Tennessee voor het verbeteren van de communicatie met kinderen:
1. Ik voel ... (voeg gevoelswoord in)
2. wanneer ... (vertel wat het gevoel veroorzaakte)
3. Ik zou graag ... (vertel in plaats daarvan wat je wilt dat er gebeurt). [5]
Volgens Hope E. Morrow is een veelvoorkomende valkuil bij de constructie van Ik-verklaringen het gebruik van uitdrukkingen als "Ik voel dat ..." of "Ik vind dat leuk ..." die typisch een mening of oordeel uitdrukken, zoals "Ik voel dat het je niet kan schelen" of "Ik heb het gevoel dat je niet je deel van het werk doet". Morrow is voorstander van het volgen van "Ik voel ..." met een gevoel als 'verdrietig', 'boos', enz. [6]
Gordon adviseert dat om een Ik-boodschap met succes te gebruiken er een overeenkomst moet zijn tussen de woorden die men gebruikt en je affect, toon, gezichtsuitdrukking en lichaamstaal. Gordon beschrijft ook een drieledige Ik-boodschap, een 'confronterende' Ik-boodschap genoemd, met de volgende delen:
Conflictoplossing
Als een 'ik'-boodschap' 'jij-boodschappen' bevat, kunnen conflictsituaties moeilijker op te lossen zijn. Bijvoorbeeld: "Ik voel ..., wanneer jij ... en ik wil dat je ..." Dit kan de ontvanger van de verklaring in de verdediging brengen. In een geschil kan het gebruik van een zin die begint met "ik wil" de partijen aanmoedigen om zich bezig te houden met het oplossen van problemen. Positionele probleemoplossing is het aangeven van de uitkomst die de persoon wil in plaats van de reden waarom de persoon het probleem opgelost wil hebben. Bijvoorbeeld: "Ik wil dat je elke avond de vuilnis buiten zet" is positionele probleemoplossing en "Ik wil niet dat de keuken stinkt" is de reden. Door aan het begin één enkele aanvaardbare oplossing te verklaren, worden veel conflicten moeilijker op te lossen.
Een 'op interesses gebaseerde' benadering van conflictoplossing stelt voor verklaringen te gebruiken die weergeven waarom het individu iets wil. [8]
De doelen van een 'ik'-boodschap in een op interesses gebaseerde benadering:
De Commissie stelde een vierledige Ik-boodschap voor:
1. "Ik voel ___ "(verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gevoelens)
2. "Ik vind het niet leuk als__" (met vermelding van het gedrag dat een probleem is)
3. "omdat____" (wat het is over het gedrag of de gevolgen waar men bezwaar tegen maakt)
4. ''Kunnen we dit samen oplossen?'' (sta open om samen aan het probleem te werken). [8]
Onderzoeker van huwelijksstabiliteit en relatieanalyse John Gottman merkt op dat, hoewel ik-verklaringen minder waarschijnlijk dan jij-verklaringen kritisch zijn en de luisteraar defensief maakt, "je deze algemene regel ook kunt bokken en met 'ik'-verklaringen kan komen zoals "ik denk dat je egoïstisch bent" die niet zachtaardig zijn. Het gaat er dus niet om met je partner te praten in een of andere hoogdravende psychobabbel. Houd er rekening mee dat als je woorden focussen op hoe je je voelt in plaats van op het beschuldigen van je partner, je discussie zal veel succesvoller zijn." [9]
Schakelen
Gordon stelt: "Hoewel ik-boodschappen waarschijnlijker zijn anderen te beïnvloeden te veranderen dan Jij-boodschappen, is het toch een feit dat geconfronteerd worden met het vooruitzicht om te moeten veranderen vaak storend is voor de veranderende." Een snelle verschuiving door de zender van het Ik-boodschap naar een actieve luisterhouding kan in deze situatie verschillende belangrijke functies vervullen, aldus Gordon. Hij stelt dat dit bij Leader Effectiveness Training-cursussen "schakelen" wordt genoemd en stelt dat de persoon later in het gesprek terug zou kunnen gaan naar een Ik-boodschap. [10]
Een onderzoek naar zelfgerapporteerde emotionele reacties op ik-uitspraken en jij-uitspraken van adolescenten wees uit dat beschuldigende jij-uitspraken meer woede en een grotere neiging tot antagonistische respons opriepen dan assertieve ik-uitspraken. [16]
Ik-boodschap
Ik-boodschappen worden vaak gebruikt met de intentie assertief te zijn zonder de luisteraar in de verdediging te laten schieten door beschuldigingen te vermijden. Ze worden ook gebruikt om verantwoordelijkheid te nemen voor je gevoelens in plaats van te suggereren dat ze door een andere persoon zijn veroorzaakt. Een voorbeeld hiervan zou zijn te zeggen: "Ik loop echter achter op mijn werk omdat ik het financiële verslag nog niet heb" in plaats van: "je hebt het financiële verslag niet op tijd afgemaakt!" Dit laatste is een voorbeeld van een 'jij-boodschap'. [3]
Ik-boodschappen of ik-statements kunnen ook worden gebruikt bij opbouwende kritiek. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: ''Ik moest dat gedeelte van je artikel drie keer lezen voordat ik het begreep'' in plaats van ''Dit gedeelte is op een heel verwarrende manier geformuleerd'' of ''Je moet leren hoe je een paper duidelijker verwoord." De eerste opmerking laat de mogelijkheid open dat de fout bij de gever van de kritiek ligt. Volgens het Conflict Resolution Network zijn Ik-statements een gespreksopener voor geschillenbeslechting die kunnen worden gebruikt om aan te geven hoe je dingen ziet en hoe je wilt dat de dingen zijn, zonder verhitte taal te gebruiken. [4]
Ik-boodschapconstructie
De eenvoudigste vorm, zoals vaak wordt onderwezen, is een enkele tweeledige zin:
1. Wanneer / als / toen je ... (objectieve gebeurtenis; 1e gebeurtenis),
2. voel ik ... (subjectief gevoel; 2e gebeurtenis).
Er moet worden gewaarschuwd dat 'wanneer je ...' gebaseerd moet zijn op een objectieve gebeurtenis en claims met betrekking tot intentie moeten worden vermeden. "Toen je zei dat mijn verjaardag in de verkeerde maand was, had ik het gevoel dat je niet om me geeft" heeft de voorkeur boven "Als je doet alsof je niet om mij en mijn verjaardag geeft ...". Hierdoor kunnen mensen praten om te focussen op gebeurtenissen en gevoelens als afzonderlijke gebeurtenissen, waardoor mensen hun gevoelens duidelijker kunnen uiten en helpt de eerste gebeurtenis te verduidelijken en een overeenstemming tussen partijen te bereiken.
Een drieledig model wordt voorgesteld door de Family & Consumer Sciences van de University van Tennessee voor het verbeteren van de communicatie met kinderen:
1. Ik voel ... (voeg gevoelswoord in)
2. wanneer ... (vertel wat het gevoel veroorzaakte)
3. Ik zou graag ... (vertel in plaats daarvan wat je wilt dat er gebeurt). [5]
Volgens Hope E. Morrow is een veelvoorkomende valkuil bij de constructie van Ik-verklaringen het gebruik van uitdrukkingen als "Ik voel dat ..." of "Ik vind dat leuk ..." die typisch een mening of oordeel uitdrukken, zoals "Ik voel dat het je niet kan schelen" of "Ik heb het gevoel dat je niet je deel van het werk doet". Morrow is voorstander van het volgen van "Ik voel ..." met een gevoel als 'verdrietig', 'boos', enz. [6]
Gordon adviseert dat om een Ik-boodschap met succes te gebruiken er een overeenkomst moet zijn tussen de woorden die men gebruikt en je affect, toon, gezichtsuitdrukking en lichaamstaal. Gordon beschrijft ook een drieledige Ik-boodschap, een 'confronterende' Ik-boodschap genoemd, met de volgende delen:
- niet-beschuldigende beschrijving van het gedrag van de luisteraar
- het effect van dat gedrag op de spreker
- de gevoelens van de spreker over dat effect
Conflictoplossing
Als een 'ik'-boodschap' 'jij-boodschappen' bevat, kunnen conflictsituaties moeilijker op te lossen zijn. Bijvoorbeeld: "Ik voel ..., wanneer jij ... en ik wil dat je ..." Dit kan de ontvanger van de verklaring in de verdediging brengen. In een geschil kan het gebruik van een zin die begint met "ik wil" de partijen aanmoedigen om zich bezig te houden met het oplossen van problemen. Positionele probleemoplossing is het aangeven van de uitkomst die de persoon wil in plaats van de reden waarom de persoon het probleem opgelost wil hebben. Bijvoorbeeld: "Ik wil dat je elke avond de vuilnis buiten zet" is positionele probleemoplossing en "Ik wil niet dat de keuken stinkt" is de reden. Door aan het begin één enkele aanvaardbare oplossing te verklaren, worden veel conflicten moeilijker op te lossen.
Een 'op interesses gebaseerde' benadering van conflictoplossing stelt voor verklaringen te gebruiken die weergeven waarom het individu iets wil. [8]
De doelen van een 'ik'-boodschap in een op interesses gebaseerde benadering:
- om te vermijden 'je'-verklaringen te gebruiken die het conflict zullen doen escaleren
- om te reageren op een manier die het conflict de-escaleert
- om gevoelens te identificeren
- om gedragingen te identificeren die het conflict veroorzaken
- om individuen te helpen het huidige conflict op te lossen en / of toekomstige conflicten te voorkomen. [8]
De Commissie stelde een vierledige Ik-boodschap voor:
1. "Ik voel ___ "(verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gevoelens)
2. "Ik vind het niet leuk als__" (met vermelding van het gedrag dat een probleem is)
3. "omdat____" (wat het is over het gedrag of de gevolgen waar men bezwaar tegen maakt)
4. ''Kunnen we dit samen oplossen?'' (sta open om samen aan het probleem te werken). [8]
Onderzoeker van huwelijksstabiliteit en relatieanalyse John Gottman merkt op dat, hoewel ik-verklaringen minder waarschijnlijk dan jij-verklaringen kritisch zijn en de luisteraar defensief maakt, "je deze algemene regel ook kunt bokken en met 'ik'-verklaringen kan komen zoals "ik denk dat je egoïstisch bent" die niet zachtaardig zijn. Het gaat er dus niet om met je partner te praten in een of andere hoogdravende psychobabbel. Houd er rekening mee dat als je woorden focussen op hoe je je voelt in plaats van op het beschuldigen van je partner, je discussie zal veel succesvoller zijn." [9]
Schakelen
Gordon stelt: "Hoewel ik-boodschappen waarschijnlijker zijn anderen te beïnvloeden te veranderen dan Jij-boodschappen, is het toch een feit dat geconfronteerd worden met het vooruitzicht om te moeten veranderen vaak storend is voor de veranderende." Een snelle verschuiving door de zender van het Ik-boodschap naar een actieve luisterhouding kan in deze situatie verschillende belangrijke functies vervullen, aldus Gordon. Hij stelt dat dit bij Leader Effectiveness Training-cursussen "schakelen" wordt genoemd en stelt dat de persoon later in het gesprek terug zou kunnen gaan naar een Ik-boodschap. [10]
Een boek over mentoring stelt dat communicatiespecialisten vinden dat ik-boodschappen een minder bedreigende manier zijn om iemand te confronteren die hij wil beïnvloeden en geeft een drieledige ik-boodschap aan: een neutrale beschrijving van gepland gedrag, gevolgen van het gedrag en de emoties van de spreker over de situatie. [11]
Een handleiding voor gezondheidswerkers noemt Ik-boodschappen een "belangrijke vaardigheid", maar benadrukt dat het gebruik van een Ik-boodschap niet garandeert dat de ander behulpzaam zal reageren. Het presenteert een ik-boodschap als een manier waarop je verantwoordelijkheid kunt nemen voor je eigen gevoelens en deze kunt uiten zonder iemand anders de schuld te geven. [12] Een handleiding voor maatschappelijk werkers presenteert Ik-boodschappen als een techniek met als doel de effectiviteit van communicatie te verbeteren. [13]
Emotionele reacties
Uit een onderzoek in Hong Kong naar de reacties van kinderen op boodschappen van hun moeders bleek dat kinderen het meest ontvankelijk zijn voor Ik-boodschappen die leed onthullen en het meest vijandig staan tegenover kritische jij-berichten. [14] Een studie met universiteitsstudenten als proefpersonen vond geen verschillen in emotionele reacties op ik-boodschappen en jij-boodschappen voor negatieve emoties, maar vond wel verschillen in reacties voor positieve emoties. [15]
Een onderzoek naar zelfgerapporteerde emotionele reacties op ik-uitspraken en jij-uitspraken van adolescenten wees uit dat beschuldigende jij-uitspraken meer woede en een grotere neiging tot antagonistische respons opriepen dan assertieve ik-uitspraken. [16]
Notes
- ^ Gordon 1995 p. xiii
- ^ Gordon, Thomas. Origins of the Gordon Model. Gordon Training International. Retrieved on: 2012-01-17.
- ^ "I" Statements not "You" Statements, International Online Training Program On Intractable Conflict, Conflict Research Consortium, University of Colorado, USA
- ^ When to Use "I" Statements from 12 Skills: 4. Appropriate Assertiveness. Conflict Resolution Network. Retrieved 2007-11-25.
- ^ Brandon, Denise [fcs.tennessee.edu/humandev/kidsmart/ks_c2a.pdf "I" Message Worksheet]. University of Tennessee, Extension Family and Consumer Sciences. Retrieved on: 2012-01-17.
- ^ Constructing I-Statements Archived 2012-02-20 at the Wayback Machine, Hope E. Morrow, Massachusetts, MFT, CTS, 1998–2009.
- ^ Gordon 1995 p. 112
- ^ a b c d Rethinking "I" Statements, from Communication Skills, Skills and Concepts of Conflict Management. Ohio Commission on Dispute Resolution & Conflict Management. Retrieved 2011-02-12.
- ^ Gottman, John; Silver, Nan (1999). "Solve Your Solvable Problems". The Seven Principles for Making Marriage Work. Three Rivers Press. pp. 164–165. ISBN 978-0-609-80579-4.
- ^ Gordon, Thomas (2001). Leader Effectiveness Training (L.E.T.): The Foundation for Participative Management and Employee Involvement. Perigee. pp. 113–115. ISBN 9780399527135.
- ^ Shea 2001 p. 50
- ^ Davis 1996 p. 100
- ^ Sheafor 1996 p. 166
- ^ Cheung 2003 pp. 3–14
- ^ Bippus 2005 pp. 26–45
- ^ Kubany, E.S. et. al., "Verbalized Anger and Accusatory "You" Messages as Cues for Anger and Antagonism among Adolescents", Adolescence, Vol. 27, No. 107, pp. 505-16, Fall 1992.
References
- Gordon, Thomas; W. Sterling Edwards (1995). Making the patient your partner: Communication Skills for Doctors and Other Caregivers (Edition of 1997). Greenwood Publishing Group. ISBN 9780865692558.
- Cheung, Siu-Kau; Sylvia Y.C. Kwok (2003). "How do Hong Kong children react to maternal I-messages and inductive reasoning?". The Hong Kong Journal of Social Work. 37 (1): 3–14. doi:10.1142/S0219246203000020.
- Bippus, Amy M.; Stacy L. Young (2005). "Owning Your Emotions: Reactions to Expressions of Self- versus Other-Attributed Positive and Negative Emotions". Journal of Applied Communication Research. 33 (1): 26. doi:10.1080/0090988042000318503.
- Shea, Gordon (2001). How to Develop Successful Mentor Behaviors. Thomas Crisp Learning. ISBN 978-1-56052-642-1.
- Davis, Carol M. (2006). Patient Practitioner Interaction: An Experiential Manual for Developing the Art of Health Care (4th ed.). SLACK Incorporated. ISBN 9781556427206.
- Sheafor, Bradford W.; Charles R. Horejsi; Gloria A. Horejsi (1996). Techniques and Guidelines for Social Work Practice. Allyn and Bacon (Original from the University of Michigan). ISBN 9780205191772.
Reacties
Een reactie posten