Dag 566 Van Seks als Bevestiging naar Seks als Zelfexpressie
Dit (doorbreken van bevestigingszoekend gedrag) begint met het besef dat je nooit genoeg bevestiging zult krijgen om volledig rustig te kunnen worden. Het is als heroïne: hoe meer bevestiging je krijgt, hoe meer je er van nodig zult gaan hebben in de toekomst. Volgende vraag is: Wat vermijd je door die hang naar bevestiging? Het antwoord: de angst dat je vriend/vriendin je ooit in de steek zal laten. En dus is het vooral de vraag of je bereid bent om díe angst te gaan omhelzen. Dus in plaats van dat je bevestiging zoekt, kun je actief stil gaan staan bij de angst die je met die bevestiging probeert op te lossen. Die angst mag er gewoon zijn!
Uit: Psychologiemagazine
Van Seks als Bevestigingszoekend Systeem
naar Seks als Zelfexpressie
In een vorig blog over seks als bevestiging beschreef ik de angst/angsten omtrent het verlies van een ander. De oplossing voor het stoppen van verliesangst ligt in een Volledig Verbinden tot Absolute Deelname met de Ander. Dit vergt als eerste zoals bovenstaand citaat aangeeft een omarmen van onze angst(en).
Een andere dimensie van het systeem van seks als bevestiging is seks nodig hebben om je 'gewild' te voelen; hier zit dus een angst/een idee dat de ander je niet wil en eigenlijk zeg je daarmee dat je jezelf niet wilt en een ander jou moet 'willen' om dit te compenseren. Dat is een afscheiding. Als je jezelf namelijk wil, hoef je dat niet meer van een ander te vragen/wensen. Dit is natuurlijk een probleem in zichzelf om seks zo aan te gaan, want je gaat nu seks hebben met jezelf en je lichaam maar accepteert/wilt jezelf eigenlijk niet. En bent dus eigenlijk 'buiten jezelf' en 'buiten je lichaam'. Vanuit wat bestaat de seks dan? De vraag hierin is hoe/waarom je gewaarzijn dan niet in gelijkheid en eenheid met je fysieke lichaam en dit fysiek bestaan bestaat? En ook is de vraag hoe je je gewaarzijn beweegt van energie-ervaring naar energie naar substantie/lichamelijkheid om één en gelijk te worden met en aan je fysieke lichaam en dit fysieke-bestaangewaarzijn? Dit 'gewild voelen' doorbreken vergt als stap 1 ook een omarmen, een omarmen van jezelf en je lichaam.
Daarnaast zag ik nog een polariteit - om enerzijds vast te blijven houden aan het systeem van seks als bevestiging uit angst voor verlies van de energie die men mogelijk kan genereren door seks (zie Seks als een Positieve Energieverslaving) en anderzijds de angst voor het verlies van de kans om je energie te ontladen. Want dat is waar relaties/seks voor dienden in deze wereld: voor twee redenen en doelen. De eerste was dat wanneer twee mensen, twee partners seks hebben, seksuele gemeenschap, dat het sekssysteem zich op zou laden en een bepaalde energetische impuls zou aandrijven. De tweede is seks als een ontlading. Je lichaam vergaart en vergaart en hoopt alle emotionele en gevoelsenergie, gedurende de dag, hoe je jezelf ervaart, op. Je fysieke systeem kan het niet meer aan, de systemen in jou ook niet en een ontlading is noodzakelijk en dat gebeurt via seks. Daar heb je de seksuele verlangens en remmingen enzovoort voor. Dat is gewoon omdat je emoties en gevoelens hebt die je niet verwerkt heb overdag die zich hebben geconcentreerd in jou en die ontlading nodig hebben. Dus, dit seks-als-bevestigingssysteem vraagt ook zelfoprecht onderzoek naar het polariteitenontwerp in je geest of je nou seks als oplading of seks als ontlading wil ergens.
Een andere dimensie van het systeem van seks als bevestiging is seks nodig hebben om je 'gewild' te voelen; hier zit dus een angst/een idee dat de ander je niet wil en eigenlijk zeg je daarmee dat je jezelf niet wilt en een ander jou moet 'willen' om dit te compenseren. Dat is een afscheiding. Als je jezelf namelijk wil, hoef je dat niet meer van een ander te vragen/wensen. Dit is natuurlijk een probleem in zichzelf om seks zo aan te gaan, want je gaat nu seks hebben met jezelf en je lichaam maar accepteert/wilt jezelf eigenlijk niet. En bent dus eigenlijk 'buiten jezelf' en 'buiten je lichaam'. Vanuit wat bestaat de seks dan? De vraag hierin is hoe/waarom je gewaarzijn dan niet in gelijkheid en eenheid met je fysieke lichaam en dit fysiek bestaan bestaat? En ook is de vraag hoe je je gewaarzijn beweegt van energie-ervaring naar energie naar substantie/lichamelijkheid om één en gelijk te worden met en aan je fysieke lichaam en dit fysieke-bestaangewaarzijn? Dit 'gewild voelen' doorbreken vergt als stap 1 ook een omarmen, een omarmen van jezelf en je lichaam.
Daarnaast zag ik nog een polariteit - om enerzijds vast te blijven houden aan het systeem van seks als bevestiging uit angst voor verlies van de energie die men mogelijk kan genereren door seks (zie Seks als een Positieve Energieverslaving) en anderzijds de angst voor het verlies van de kans om je energie te ontladen. Want dat is waar relaties/seks voor dienden in deze wereld: voor twee redenen en doelen. De eerste was dat wanneer twee mensen, twee partners seks hebben, seksuele gemeenschap, dat het sekssysteem zich op zou laden en een bepaalde energetische impuls zou aandrijven. De tweede is seks als een ontlading. Je lichaam vergaart en vergaart en hoopt alle emotionele en gevoelsenergie, gedurende de dag, hoe je jezelf ervaart, op. Je fysieke systeem kan het niet meer aan, de systemen in jou ook niet en een ontlading is noodzakelijk en dat gebeurt via seks. Daar heb je de seksuele verlangens en remmingen enzovoort voor. Dat is gewoon omdat je emoties en gevoelens hebt die je niet verwerkt heb overdag die zich hebben geconcentreerd in jou en die ontlading nodig hebben. Dus, dit seks-als-bevestigingssysteem vraagt ook zelfoprecht onderzoek naar het polariteitenontwerp in je geest of je nou seks als oplading of seks als ontlading wil ergens.
Het hele vervelende van dit alles is dat seksuele expressie en seksualiteit op deze manieren door ons mensen niet wordt ervaren als een expressie van onszelf, helemaal nog niet. Dat moet nog komen.
Lees ook
Reacties
Een reactie posten