Dag 536 Zelfcorrecties in relatie tot reacties op gewelddadigheid/achterbaksheid in omgeving - deel 2

Dit is de verdere afhandeling van Dag 534 Van reacties op gemene woorden naar onvoorwaardelijk een ander overwegen en Dag 535 Zelfcorrecties in relatie tot reacties op gewelddadigheid/achterbaksheid in omgeving

Wanneer en als ik mezelf realiseer een fobie te hebben gecreëerd ten aanzien van de 

achterbakse/gewelddadige woorden/communicatie van anderen en bij voorbaat te anticiperen

dat het gebeurt - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat dit niets over mij zegt en alles over de ander 
en dat als ik het oordeel dit iets zegt over mijn afgescheidenheid in en als mezelf. In plaats - neem ik 
de tijd voor een moment echt te stoppen, te ademen en te realiseren dat het slechts het bewustzijn 
in de ander en mij is dat reageert.

Wanneer en als ik mezelf realiseer bang te zijn voor en te anticiperen op de hatelijkheden van een ander - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik de woorden van een ander oordeel omdat angst oordeel is en ik feitelijk bang ben voor mezelf/mijn eigen reacties op die woorden. In plaats - stop ik met de anderen willen controleren en realiseer ik me dat mensen soms simpelweg het pad moeten wandelen dat zij voor zichzelf kiezen om tot een punt te komen van welwillend zijn om eerlijk naar zichzelf te kijken en veranderen.

Wanneer en als ik mezelf realiseer de chatheads van mensen op Facebook/Messenger niet te durven openen vanwege de mogelijke nare en hatelijke taal die er getypt staat - stop ik en adem ik - ik sta mezelf niet toe beïnvloed te worden/raken door woorden van een ander omdat ik me realiseer dat ik bestuurd wordt door emoties en backchat en ik mezelf niet bestuur. In plaats - leer ik het mezelf niet aan te trekken en in de angst te schieten over wat mensen voor narigheid typen en blijf ik stabiel hier in de realiteit als één en gelijk met behulp van mijn adem.

Wanneer en als ik mezelf realiseer niet buiten en toch in de box en de schoenen van éénieder te staan gelijk ZOALS ZIJ ZIJN met WIE IK BEN - stop ik en adem ik - ik realiseer me dat ik niet alles zonder oordeel gelijkelijk zie Hier in één moment. In plaats - doe ik een stap terug/omlaag in mezelf en overzie ik alles en iedereen gelijk met mij als de levensessentie die iedereen in zich heeft.

Ik stel mezelf ten doel uit het slachtofferkarakter te stappen in communicatie waar nare woorden vallen. 

Ik stel mezelf ten doel te stoppen me ontzettend verdrietig te voelen over woorden en de staat van de mensheid en in plaats daarvan het woord 'directheid' te leven in relatie tot verdriet, waar ik het woord directheid leef als direct het verdriet stoppen.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen mezelf te ontkrachten op woorden van een ander die ik ervaar/interpreteer als hard/grof/ongevoelig en in plaats realiseer ik me dat een ander zichzelf met hatelijk bedoelde woorden zichzelf vastdraait in en als het het Fibonaccispiraalontwerp. 

Ik stel mezelf ten doel dat wat ik zelf het liefst wil ontvangen - gentleness - dat zelf te geven/doen.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen bang te zijn voor mijn eigen reacties en daarmee het openen van chatheads en communicatie in zijn geheel te vrezen en dus vermijden.

Ik stel mezelf ten doel mezelf in de spiegel te zien dat oordelen van een ander/de woorden van een ander ‘fout’/’verkeerd’/’onjuist’/’hard’ is.

Ik stel mezelf ten doel de woorden van een ander door me heen te laten gaan en onvoorwaardelijk te aanvaarden/overwegen wat iemand zegt of typt in dat moment en er later als de energie uit mij en de ander weg geëbt is er verder op in te gaan.

Ik stel mezelf ten doel te realiseren dat als ik beledigd ben dit alleen over mij gaat en deze ervaring van beledigd zijn alleen mezelf in ogenschouw neemt en niet de ander.

Ik stel mezelf ten doel te stoppen mezelf als de oordelen te projecteren op de ander en te gaan kijken wat iemand achter zijn of haar nare woorden wil zeggen en de ANDER te zien. Dat ik niet ALLEEN mijn ervaring afschilder en daaraan gelijk ben en ik een andere persoon zijn/haar ervaring niet echt ZIE, omdat ik geconsumeerd word door mijn eigen ervaring.

Ik stel mezelf ten doel de ervaring van de ander te zien.

Ik stel mezelf ten doel een ​​adem te nemen en te vertragen wanneer iemand anders deelt wat zij zien/ervaren met betrekking tot mij/iets wat ik gedaan/gezegd heb. 

Ik stel mezelf ten doel te stoppen met de neiging te hebben bij de ontvangst van deze informatie direct te willen reageren. 

Ik stel mezelf ten doel voor een moment echt te stoppen, ademen en los te laten hoe ik naar het punt keek wanneer iemand deelt wat ze zien over mij/iets wat ik gedaan/gezegd heb en onvoorwaardelijk overwegen wat de ander zegt.

Ik stel mezelf ten doel te kijken of er geen afwijkingen in me zijn, te zien of er eigenlijk punten zijn die ik niet heb gezien/gemerkt/overwogen over mezelf, naar oplossingen te kijken en DAN te beantwoorden.

Ik stel mezelf ten doel die ervaring te vlaggen waar ik onmiddellijk een antwoord wil geven, zo van "Nee, dit is wat ik aan het doen was/naar kijk" - of "Nee, kijk naar wat JIJ doet/zegt" - om voor een moment te vertragen, los te laten en eigenlijk te kijken/controleren om te zien of er iets is wat ik hier kan leren over mezelf en de ander.

Ik stel mezelf ten doel in communicatie te oefenen om van Eerlijkheid te bewegen naar Zelfeerlijkheid waarbij Eerlijkheid is 'eerlijk' delen wat ik zie in termen van wat ik gedaan/gezegd heb of wat ik 'eerlijk' zie wat een ander doet/zegt en Zelfeerlijkheid die extra stap verder is van onvoorwaardelijk loslaten en open staan ​​om iets meer te leren.

Ik stel mezelf ten doel de gedachte/backchat te stoppen/vergeven/verwijderen “het niet meer aan te kunnen”. 

Ik stel mezelf ten doel een ander/iedereen/alles als mezelf in te ademen.